Η NASA βρίσκει το καλοκαίρι του 2024 το πιο καυτό μέχρι σήμερα!
Κείμενο, μετάφραση από Αγγλικά και φωτογραφίες (αρχείου) Απόστολος Κων. Καρακώστας
Όλοι μας «καήκαμε» αυτό το καλοκαίρι και θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια, τόσο ζεστό που ήτανε! Φυσικά-κτύπα ξύλο-αν και τα επόμενα δεν είναι το ίδιο ή και χειρότερα!
Σε όλες τις συζητήσεις ήταν το πρώτο θέμα, μερικές φορές μάλιστα προηγούνταν της καλημέρας!
Από τον προ-προηγούμενο αιώνα αστεροσκοπεία σε όλο τον κόσμο κατέγραφαν καθημερινά τις θερμοκρασίες, χειμώνα καλοκαίρι. Κι έτσι έχουμε πλήρη στοιχεία για τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Έχουν καταγραφεί χαμηλές και υψηλές, έχουν βγει πίνακες με ετήσια, μηνιαία, ημερήσια μέχρι και ωριαία μεταβολή, καθώς και οι μέσες θερμοκρασίες σε όλες τις περιοχές της γης.
Ακόμα και σε μέρη ερημικά και αφιλόξενα που δεν κατοικούνται, καθώς και σε όλους τους ωκεανούς.
Η θαλασσοκράτειρα Αγγλία, απ’ την οποία δεν βασίλευε ποτέ ο ήλιος, μια και είχε μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο παντού κτήσεις, διαθέτει την πληρέστερη καταγραφή των καιρικών συνθηκών για κάθε σημείο του πλανήτη για τους τελευταίους τρεις αιώνες.
Οι χάρτες καιρού του Αγγλικού Ναυαρχείου καλύπτουν όλο τον κόσμο. Ανά 5ο μοίρες Γεωγραφικού πλάτους και μήκους, δηλαδή σε απόσταση 300 Ναυτικά μίλια από το ένα σημείο στο άλλο, αναγράφονται στους χάρτες οι καιρικές καταστάσεις ποσοστιαία, που επικράτησαν για εκατοντάδες χρόνια. Δηλαδή σε κάθε ένα από αυτά τα σημεία, σε χίλιες παρατηρήσεις αναγράφεται η κατάσταση ανέμου & θαλασσοταραχής, σε κατεύθυνση και ένταση, ομίχλης, βροχής, θερμοκρασίας, βαρομετρικής πίεσης, όλα αυτά με λεπτομέρειες. Κάτ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο μελετητής του μηνιαίου χάρτη μιας περιοχής να ξέρει τι καιρό θα κάνει εκεί που βρίσκεται!
Δηλαδή Σεπτέμβρης μήνας στο τάδε μέρος, Αέρας από βόρεια εντάσεως 3-4 μπωφόρ, συνεφιά 4/8, ορατότητα 5-8 μίλια, κυματισμός 4 (μέτριος), βροχή 3-5 ημέρες, βαρόμετρο 1010-1015 mb, θερμοκρασία 24ο Κελσίου. Όλα αυτά σε μέσες τιμές για τον μήνα Σεπτέμβριο στο σημείο ενδιαφέροντος.
Τώρα πως καταρτίστηκαν οι χάρτες καιρού. Η Αγγλία σαν η μεγαλύτερη αποικιακή χώρα και θαλασσινή δύναμη, είχε εγκαταστήσει Λιμεναρχεία σε όλα τα λιμάνια του κόσμου. Κάθε πλοίο που κατέφθανε στο λιμάνι-όλα τα πλοία ανεξαρτήτου σημαίας-κατέθετε το ημερολόγιό του για έλεγχο. Ειδικός «γραφιάς» στο Λιμεναρχείο μελετούσε το ταξίδι του πλοίου, ακόμα και τα προηγούμενά του ταξίδια.
Αντέγραφε τις παρατηρήσεις και καταγραφές των καιρικών συνθηκών που ήταν περασμένες στο ημερολόγιο ανά 4 ώρες. (Κάθε βάρδια στα πλοία κρατάει 4 ώρες και με το πέρας γίνεται εγγραφή για τα συμβάντα κατά την διάρκειά της). Δηλαδή πορεία (αληθής, ακολουθητέα, μαγνητικής), αλλαγές πορείας και σημείο/στίγμα αλλαγής, ταχύτητα, άνεμος, θάλασσα, καιρός, θερμοκρασία αέρος, θερμοκρασία θάλασσας, βαρομετρική πίεση, στίγμα πλοίου σε πλάτος & μήκος ή σε διόπτευση και απόσταση από γνωστό σημείο στεριάς. Παράδειγμα Ακρωτήριο Καλής Ελπίδας διόπτευση 045ο απόσταση 16,5 Ν.Μ.
Και κάθε μεσημέρι στις 12:00 τοπικής ώρας του πλοίου, πολύ περισσότερα στοιχεία, συν τις καταναλώσεις καυσίμων, λιπαντικών, νερού καθώς και τα υπόλοιπά των. Ακόμα απόσταση που διανύθηκε το 24ωρο και από την αρχή του ταξιδιού. Απόσταση που απομένει μέχρι τον προορισμό και χρόνος άφιξης.
Όλα τα στοιχεία του ταξιδιού/ταξιδιών καταγράφονταν και αποστέλλονταν στο Αγγλικό Ναυαρχείο στο Λονδίνο.
Εκεί άλλοι «γραφιάδες» τα περνούσαν στους χάρτες καιρού. Έτσι είχαν συγκεντρώσει εκατομμύρια παρατηρήσεις για κάθε σημείο του κόσμου.
Στην εποχή που ζούμε οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται προέρχονται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από τους δορυφόρους που είναι σε τροχιά και μεταδίδουν συνεχώς τα στοιχεία των καιρικών καταστάσεων που επικρατούν στην επιφάνεια της γης.
Φυσικά τα τελειότερα δορυφορικά συστήματα τα έχει η Αμερικανική N.A.S.A. και οι καταγραφές που πραγματοποιεί είναι αδιαμφισβήτητα οι ακριβέστερες.
(Η NASA (National Aeronautics and Space Administration), είναι κρατικός Aμερικανικός οργανισμός που ασχολείται με την εξερεύνηση του διαστήματος, την αεροναυτική και τη μελέτη του περιβάλλοντος της Γης).
Πριν λίγες ημέρες εξέδωσε ειδικό «ρεπόρτο» για το φετινό καλοκαιρινό «κολαστήριο» στον πλανήτη Γη!
Ας το διαβάσουμε λοιπόν:
Ο οργανισμός (ΝΑΣΑ) μοιράστηκε επίσης νέα τελευταίας τεχνολογίας, σύνολα δεδομένων που επιτρέπουν στους επιστήμονες να παρακολουθούν τη θερμοκρασία της Γης για οποιονδήποτε μήνα και περιοχή που χρονολογείται από το 1880 με μεγαλύτερη βεβαιότητα.
Ο Αύγουστος του 2024 σημείωσε νέο μηνιαίο ρεκόρ θερμοκρασίας, κλείνοντας το θερμότερο καλοκαίρι της Γης από τότε που ξεκίνησαν τα παγκόσμια ρεκόρ το 1880, σύμφωνα με επιστήμονες του Ινστιτούτου Goddard για Διαστημικές Σπουδές (GISS) της NASA στη Νέα Υόρκη. Η ανακοίνωση έρχεται καθώς μια νέα ανάλυση υποστηρίζει την εμπιστοσύνη στο ρεκόρ θερμοκρασίας σχεδόν 145 ετών του οργανισμού.
Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος του 2024 μαζί ήταν περίπου 0,2 βαθμοί Φαρενάιτ (περίπου 0,1 βαθμοί Κελσίου) θερμότεροι παγκοσμίως από οποιοδήποτε άλλο καλοκαίρι στο ρεκόρ της NASA -ξεπερνώντας οριακά το ρεκόρ που μόλις σημειώθηκε το 2023. Το καλοκαίρι του 2024 ήταν 2,25 F (1,25 βαθμούς Κελσίου) θερμότερο από το μέσο καλοκαίρι μεταξύ 1951 και 1980, και μόνο ο Αύγουστος ήταν 2,34 F (1,3 C) θερμότερος από το μέσο όρο. Ο Ιούνιος έως τον Αύγουστο θεωρείται μετεωρολογικό καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο.
Αυτό το γράφημα ράβδων δείχνει τις καλοκαιρινές ανωμαλίες της παγκόσμιας θερμοκρασίας του GISTEMP για το 2023 (εμφανίζεται με κίτρινο) και το 2024 (εμφανίζεται με κόκκινο). Ο Ιούνιος έως τον Αύγουστο θεωρείται μετεωρολογικό καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο. Οι λευκές γραμμές υποδεικνύουν το εύρος των εκτιμώμενων θερμοκρασιών. Τα θερμότερα από το συνηθισμένο καλοκαίρια συνεχίζουν μια μακροπρόθεσμη τάση αύξησης της θερμοκρασίας, που οφείλεται κυρίως στις ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Η ανάλυση GISTEMP υπολογίζει τις ανωμαλίες θερμοκρασίας και όχι την απόλυτη θερμοκρασία. Μια ανωμαλία θερμοκρασίας δείχνει πόσο έχει απομακρυνθεί η θερμοκρασία από τον βασικό μέσο όρο του 1951 έως το 1980.
Νέα αξιολόγηση του ρεκόρ θερμοκρασίας.
Το καλοκαιρινό ρεκόρ έρχεται καθώς νέα έρευνα από επιστήμονες της Σχολής Ορυχείων του Κολοράντο, του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών, της Εθνικής Υπηρεσίας Ατμόσφαιρας και Ωκεανών (NOAA) και της NASA αυξάνει περαιτέρω την εμπιστοσύνη στα παγκόσμια και περιφερειακά δεδομένα θερμοκρασίας του οργανισμού.
«Στόχος μας ήταν να ποσοτικοποιήσουμε πόσο καλή εκτίμηση θερμοκρασίας κάνουμε για κάθε δεδομένο χρόνο ή τόπο», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Nathan Lenssen, καθηγητής στο Colorado School of Mines και επιστήμονας του έργου στο Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας (Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας). NCAR).
Αυτή η απεικόνιση των μηνιαίων θερμοκρασιών GISTEMP με τον εποχιακό κύκλο που προέρχεται από το μοντέλο MERRA-2 του Global Modeling and Assimilation Office συγκρίνει το 2023 (με κόκκινο) και το 2024 (με μωβ), με μια διαφανή κορδέλα γύρω από το καθένα που δείχνει τα διαστήματα εμπιστοσύνης από τον νέο υπολογισμό αβεβαιότητας GISTEMP. Οι λευκές γραμμές δείχνουν τις μηνιαίες θερμοκρασίες από τα έτη 1961 έως το 2022. Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος του 2024 μαζί ήταν περίπου 0,2 βαθμούς Φαρενάιτ (περίπου 0,1 βαθμούς Κελσίου) θερμότερες παγκοσμίως από οποιοδήποτε άλλο καλοκαίρι στο ρεκόρ της NASA - οριακά ξεπερνώντας το ρεκόρ που σημειώθηκε το 2023.
NASA/Peter Jacobs/Katy Mersmann
Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι το GISTEMP καταγράφει σωστά τις αυξανόμενες επιφανειακές θερμοκρασίες στον πλανήτη μας και ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας της Γης από τα τέλη του 19ου αιώνα - το καλοκαίρι του 2024 ήταν περίπου 2,7 F (1,51 C) θερμότερο από τα τέλη του 1800 - δεν μπορεί να εξηγηθεί με καμία αβεβαιότητα ή σφάλμα στα δεδομένα.
Οι συγγραφείς βασίστηκαν σε προηγούμενες εργασίες που έδειξαν ότι η εκτίμηση της NASA για την παγκόσμια μέση άνοδο της θερμοκρασίας είναι πιθανώς ακριβής εντός του δέκατου βαθμού Φαρενάιτ τις τελευταίες δεκαετίες. Για την τελευταία τους ανάλυση, ο Lenssen και οι συνεργάτες του εξέτασαν τα δεδομένα για μεμονωμένες περιοχές και για κάθε μήνα που χρονολογείται από το 1880.
Υπολογίζοντας το άγνωστο.
Ο Lenssen και οι συνεργάτες του παρείχαν μια αυστηρή καταγραφή της στατιστικής αβεβαιότητας στο αρχείο GISTEMP. Η αβεβαιότητα στην επιστήμη είναι σημαντικό να κατανοηθεί επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε μετρήσεις παντού. Η γνώση των δυνατών και των περιορισμών των παρατηρήσεων βοηθά τους επιστήμονες να εκτιμήσουν εάν βλέπουν πραγματικά μια αλλαγή ή αλλαγή στον κόσμο.
Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι μία από τις πιο σημαντικές πηγές αβεβαιότητας στο αρχείο GISTEMP είναι οι τοπικές αλλαγές γύρω από τους μετεωρολογικούς σταθμούς. Για παράδειγμα, ένας παλιός αγροτικός σταθμός μπορεί να αναφέρει υψηλότερες θερμοκρασίες καθώς αναπτύσσεται γύρω του άσφαλτος και άλλες αστικές επιφάνειες που παγιδεύουν τη θερμότητα. Τα χωρικά κενά μεταξύ των σταθμών συμβάλλουν επίσης σε κάποια αβεβαιότητα στο αρχείο. Το GISTEMP υπολογίζει αυτά τα κενά χρησιμοποιώντας εκτιμήσεις από τους πλησιέστερους σταθμούς.
Παλαιότερα, οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν το GISTEMP υπολόγιζαν τις ιστορικές θερμοκρασίες χρησιμοποιώντας αυτό που είναι γνωστό στις στατιστικές ως διάστημα εμπιστοσύνης - ένα εύρος τιμών γύρω από μια μέτρηση, που συχνά διαβάζεται ως μια συγκεκριμένη θερμοκρασία συν ή πλην μερικά κλάσματα μοιρών. Η νέα προσέγγιση χρησιμοποιεί μια μέθοδο γνωστή ως στατιστικό σύνολο: μια εξάπλωση των 200 πιο πιθανών τιμών. Ενώ ένα διάστημα εμπιστοσύνης αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο βεβαιότητας γύρω από ένα μόνο σημείο δεδομένων, ένα σύνολο προσπαθεί να συλλάβει όλο το φάσμα των δυνατοτήτων.
Η διάκριση μεταξύ των δύο μεθόδων είναι σημαντική για τους επιστήμονες που παρακολουθούν πώς έχουν αλλάξει οι θερμοκρασίες, ειδικά όπου υπάρχουν χωρικά κενά. Για παράδειγμα: Ας πούμε ότι το GISTEMP περιέχει μετρήσεις θερμομέτρου από το Ντένβερ (Κολοράντο) τον Ιούλιο του 1900 και ένας ερευνητής πρέπει να εκτιμήσει ποιες συνθήκες βρίσκονταν 100 μίλια μακριά. Αντί να αναφέρει τη θερμοκρασία του Ντένβερ συν ή μείον μερικούς βαθμούς, ο ερευνητής μπορεί να αναλύσει σκορ εξίσου πιθανών τιμών για το νότιο Κολοράντο και να κοινοποιούν την αβεβαιότητα στα αποτελέσματά τους.
Τι σημαίνει αυτό για τις πρόσφατες βαθμολογίες θερμότητας;
Κάθε χρόνο, οι επιστήμονες της NASA χρησιμοποιούν το GISTEMP για να παρέχουν μια ετήσια ενημέρωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, με το 2023 να κατατάσσεται ως η θερμότερη χρονιά μέχρι σήμερα.
Άλλοι ερευνητές επιβεβαίωσαν αυτό το εύρημα, συμπεριλαμβανομένου του NOAA και της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά τα ιδρύματα χρησιμοποιούν διαφορετικές, ανεξάρτητες μεθόδους για την εκτίμηση της θερμοκρασίας της Γης. Το Copernicus, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί μια προηγμένη προσέγγιση που δημιουργείται από υπολογιστή, γνωστή ως reanalysis.
Τα αρχεία παραμένουν σε ευρεία συμφωνία, αλλά μπορεί να διαφέρουν σε ορισμένα συγκεκριμένα ευρήματα. Ο Κοπέρνικος προσδιόρισε ότι ο Ιούλιος 2023 ήταν ο πιο ζεστός μήνας της Γης που έχει καταγραφεί, για παράδειγμα, ενώ η NASA διαπίστωσε ότι ο Ιούλιος 2024 είχε ένα στενό πλεονέκτημα. Η ανάλυση του νέου συνόλου έδειξε πλέον ότι η διαφορά μεταξύ των δύο μηνών είναι μικρότερη από τις αβεβαιότητες στα δεδομένα. Με άλλα λόγια, είναι αποτελεσματικά δεμένα για το πιο hot. Εντός του μεγαλύτερου ιστορικού αρχείου, οι εκτιμήσεις του νέου συνόλου για το καλοκαίρι του 2024 ήταν πιθανότατα 2,52-2,86 βαθμούς F (1,40-1,59 βαθμοί Κελσίου) θερμότερες από τα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ το 2023 ήταν πιθανότατα 2,34-2,68 βαθμούς F (1,30-1,49 βαθμούς Κελσίου) .
Ακολουθούν φωτογραφίες από τις εγκαταστάσεις της ΝΑΣΑ στο Χιούστον του Τέξας που επισκέφθηκα το 2006.
Α.Κ.Κ.
