Ο Αιτωλοακαρνάνας ζωγράφος Γιώργος Σταθόπουλος στο Αγρίνιο

Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Την Δευτέρα βράδυ της 29Μάη, η Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου στα πλαίσια των Πνευματικών και Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων της Σχολής Τοπικής Ιστορίας και Πολιτισμού «Αθανάσιος Παλιούρας», διοργάνωσε ομιλία του Γιώργου Σταθόπουλου με θέμα «Ολίγα για τον Γιώργο Σταθόπουλο» στο Παπαστράτειο Μέγαρο.

Αυτή η εκδήλωση ήταν η τελευταία του 8^ου κύκλου με ομιλίες και παρουσιάσεις που έγιναν την περίοδο 2022-2023.

Τον καταξιωμένο ζωγράφο Σταθόπουλο παρουσίασε και προλόγισε ο Εκπαιδευτικός κύριος Τάκης Χατζηγεωργίου.

Κύρια ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η επίσης ζωγράφος, υπεύθυνη στην ΓΕΑ για τις εκθέσεις, ανιψιά του Αιτωλοακαρνάνα γλύπτη Χρήστου Καπράλου, κυρία Ευγενία Καπράλου-Γιαννούτσου.

Στην ομιλία της αναφέρθηκε στο βιογραφικό του καλλιτέχνη ξεκινώντας από τα παιδικά του χρόνια. Μεταξύ των άλλων είπε και τα παρακάτω:

«Απόψε μαζί μας έχουμε έναν από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες ζωγράφους, τον συντοπίτη μας Γιώργο Σταθόπουλο. Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Γιώργο πριν περάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών. Εκείνο που θαύμαζα και θαυμάζω σε εκείνον είναι ο αγνός του χαρακτήρας και το πάθος του για την τέχνη».

«Ο Γιώργος Σταθόπουλος γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1944 σε ένα χωριό έξω από το Αγρίνιο στην Καλλιθέα. Πήγε δυο τάξεις στο γυμνάσιο του Θέρμου και συνέχισε στην Αθήνα σπουδάζοντας σε νυχτερινό σχολείο και δουλεύοντας πολύ σκληρά σε απίθανες δουλειές…

Έδωσε εξετάσεις και πέρασε από τους τρεις πρώτους! Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και καταξιώθηκε σαν καλλιτέχνης!

Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Φιλοτέχνησε εξώφυλλα, καλλιτεχνικές αφίσες, δίσκους μουσικής και εικονογράφησε βιβλία. Ασχολήθηκε και με την σκηνογραφία.

Διακρίθηκε ανάμεσα στους πιο φτασμένους ζωγράφους όπως ο Χουλιάρας και ο Μυταράς.

Πάθος του οι μοτοσυκλέτες. Με τα χρήματα της πρώτης του δουλειάς αγόρασε την πρώτη του μηχανή και πήγαινε με αυτή στην σχολή. Ο Μυταράς τον φωτογράφιζε κάθε μέρα. Στις μοτοσυκλέτες που ζωγράφιζε ο Μυταράς ο Σταθόπουλος ήταν το μοντέλο. Γύρισε όλη την Ελλάδα και άλλαξε πάνω από 30 μηχανές στην ζωή του!

Παρέα του στου «Φλόκα» που σύχναζε ήταν ο Χατζιδάκης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Εξαρχάκος, ο Μητσιάς και η ψυχή της παρέας ο Γκάτσος.

Ο ίδιος λέει ότι πιο πολλά άκουσε και εισέπραξε από αυτούς για την ζωγραφική παρά από την σχολή του».

Η κυρία Ευγενία περιέγραψε τα έργα του και τα νοήματα των σπουδαίων δημιουργιών του Ζωγράφου. Τα αγαπημένα του θέματα, της γυμνής ιδανικά όμορφης γυναίκας, τα λευκά περιστέρια, το μήλο στο χέρι μιας γυναίκας, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μουσικά όργανα άρπες και φλογέρες. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί, το αθώο ροζ, το μωβ, το πορτοκαλί, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας. Όλα αυτά που κυριαρχούν στα έργα του προσθέτουν ρομαντικές ονειρικές διαστάσεις. Τόνισε την αισιοδοξία που αποπνέουν οι πίνακές του.

Μέσα στον παράδεισο των χρωμάτων του ζωγράφου εκείνο που βασιλεύει είναι ο έρωτας.

Τα ζευγάρια στη ζωγραφική του αποτελούν δυνατά σύμβολα ζωής που κυοφορούν την ομορφιά και στέλνουν το μήνυμα της συντροφικότητας που τόσο έχουμε ανάγκη στην εποχή μας.

Με φόντο αφηρημένες πόλεις που έλκουν στοιχεία από τη σύγχρονη ζωή και από τα Βυζαντινά χρόνια και την κλασσική ιστορία. Στην ουσία είναι οι πόλεις που ζούμε και όπου οι ρυθμοί είναι ανακατεμένοι όπως και οι έννοιες και οι άνθρωποι. Σε σύγχυση τα κτήρια σε σύγχυση και εμείς οι ίδιοι.

Σκέψεις και λόγια του Γιώργου είναι, συνεχίζει η ομιλήτρια, «Σκοπός της τέχνης είναι να άγει την ψυχή σε έναν άλλο τόπο».

«Η Τέχνη να είναι προς μίμηση και όχι προς αποφυγή»

«Ο Έρωτας ζει και θριαμβεύει πάντα, δεν έχει ανάγκη από συνθήματα και διαδηλώσεις».

«Η Τέχνη οφείλει να ψυχαγωγεί τον άνθρωπο και όχι να τον βασανίζει».

Η κυρία Καπράλου-Γιαννούτσου πρόσθεσε στην ομιλία της τα παρακάτω αξιόλογα λόγια του Μάνου Χαντζιδάκη:

«Ο Γιώργος Σταθόπουλος ασκεί την σιωπηλή του τέχνη μόνος στο εργαστήρι του. Ψάχνει και ανακαλύπτει σχέσεις χρωμάτων, σχεδίων και πουλιών. Τα βράδια με τους φίλους του συνομιλεί και επηρεάζεται βαθιά από τις αλλοιώσεις που επιφέρουν οι καιροί σ’ αυτόν, στους φίλους του και στον χώρο μέσα στον οποίο λειτουργεί με ευαισθησία και σκέψη. Έτσι γίνεται ο ίδιος σιγά-σιγά μια ακτινογραφία πολύχρωμη της πόλης, των καιρών και των ανθρώπινων σωμάτων. Ο Σταθόπουλος είναι στ’ αλήθεια αυτό που λέμε προικισμένος. Αλλά ευτυχώς γι’ αυτόν δεν χόρεψε Εθνικούς σκοπούς ούτε και δέχθηκε κληρονομιές ανεξέλεγκτες. Χωρίς συνθήματα και εύκολη γραφή προχώρησε με γνήσια μέσα της ζωγραφικής σαν άξιος κι αληθινός ζωγράφος που είναι, στην επίπονη καταγραφή της σύγχρονης απελπισίας που αυτόματα γίνεται και Εθνική. Γι’ αυτό μας ενδιαφέρει».

Ο Γιώργος Σταθόπουλος όπου και να πάει ότι κι αν κάνει ποτέ δεν κόβει τις ρίζες του από όπου γεννήθηκε, την Καλλιθέα, την Προστοβά όπως την έλεγαν παλιά. Είμαστε υπερήφανοι που ο Γιώργος Σταθόπουλος είναι συντοπίτης μας-κατέληξε η ομιλήτρια-ευχαριστώντας όλους όσους πήγαν στην εκδήλωση για να τιμήσουν τον καλλιτέχνη.

Από την αρχή της εκδήλωσης στην οθόνη, πιο πέρα από το πάνελ των ομιλητών, προβαλλότανε φωτογραφίες από τα έργα του ζωγράφου. Προβλήθηκε και βίντεο από το εργαστήριό του ενώ εργάζεται πάνω σε πίνακά του.

Ο ίδιος μιλώντας στα «Ολίγα για τον Γιώργο Σταθόπουλο» πολύ ρεαλιστικά μίλησε για τον εαυτό του. Σχετικά με τα παιδικά του χρόνια είπε ότι ήταν «ατίθασο» παιδί και δεν είχε καλούς βαθμούς στο σχολείο. Είχε όμως την καλή τύχη να έχει γονείς-ειδικά τον πατέρα του-με μεγάλη κατανόηση. Την εν γένει πορεία του στην ζωή την καθόρισε η παιδική του ηλικία στην οποία δεν «βασανίστηκε» όπως συνέβαινε στην εποχή του που οι γονείς δέρνανε τα παιδιά τους γιατί «δεν έπαιρναν τα γράμματα»…Μίλησε με αγάπη για τον πατέρα του που ήταν άνθρωπος μορφωμένος-είχε τελειώσει το σχολαρχείο-και είχε ανοιχτό μυαλό. Χάρις στο οικογενειακό του περιβάλλον απέκτησε ελεύθερη και ανεξάρτητη σκέψη. Μίλησε για τα νεανικά του χρόνια στην Αθήνα που εργαζόταν και σπούδαζε. Τα έργα του που άρχισε να πουλάει τα έδινε σε χαμηλές τιμές. Γιατί πάντα του πίστευε ότι πρέπει να υπάρχει μια σχέση μεταξύ του κόπου της εργασίας και της ανταμοιβής. Ποτέ του δεν επεδίωξε να πουλήσει ακριβά, δεν το θεωρούσε τίμιο να κερδοσκοπήσει εκμεταλλευόμενος τον αγοραστή του έργου του.

Μίλησε για τις μοτοσυκλέτες του και τα ταξίδια που έκανε μ’ αυτές. Σε ερώτηση αν εξακολουθεί να οδηγεί απάντησε αρνητικά. Και για το πότε σταμάτησε, είπε χαριτολογώντας, «όταν έπεσε η μηχανή και δεν μπορούσα να την σηκώσω»…

Αναφέρθηκε στις παρέες του με διάσημους ανθρώπους των τελευταίων 6-7 δεκαετιών που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα πολιτιστικά θέματα της Ελλάδας. Στις συζητήσεις τους-είπε-δεν αναλώνονταν σε καλλιτεχνικά «κουτσομπολιά» αλλά σε ουσιώδη θέματα της τέχνης και του πολιτισμού.

Σχετικά με την τεχνοτροπία του να παρουσιάζει την ευχάριστη και αισιόδοξη πλευρά της ζωής είπε ότι πιστεύει, ειδικά στην ζωγραφική, ότι τα απαισιόδοξα θέματα, που πολλοί συνάδελφοί του ζωγραφίζουν, δεν πρέπει να καθορίζουν την ζωή μας. Και σίγουρα θα την επηρεάσουν, αν τέτοιοι πίνακες με θέματα καταθλιπτικά πρόσωπα-καταστάσεις και σκοτεινά χρώματα, είναι αυτά που θα αντικρύζουμε καθημερινά στους τοίχους των σπιτιών μας…Συμφωνεί, συνέχισε, τέτοιοι πίνακες να υπάρχουν σε μουσεία που θα τους δούμε μια φορά, αλλά όχι στο καθιστικό του σπιτιού μας που θα τους βλέπουμε κάθε μέρα.

Σχετικά με το βίντεο που προβλήθηκε είπε ότι στην πραγματικότητα δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον θεατή, μιας και δεν είναι «έργο δράσης» όπως είναι τα βίντεο με διάφορους αγώνες, χορούς και άλλες δραστηριότητες. Το ίδιο, είπε, είναι ένα βίντεο που δείχνει έναν συγγραφέα να γράφει σε ένα χαρτί ένα διήγημα ή ένα ποίημα, δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον θεατή.

Ο κύριος Σταθόπουλος απάντησε και σε ερωτήσεις του κοινού σχετικές με θέματα τέχνης. Ακόμα έλαβε ξεκάθαρη θέση κατά της εκμετάλλευσης των νέων, ειδικά για την σεξουαλική κακοποίηση δήλωσε ανένδοτος και υπέρμαχος της δίκαιης τιμωρίας, και όχι της διαγραφής δίνοντας συγχώρηση…

Τον συντονιστή/παρουσιαστή Τάκη, την κυρία Ευγενία και τον «δικό μας» ζωγράφο Γιώργο χειροκρότησε το πολυπληθές κοινό στην αίθουσα διαλέξεων του Παπαστρατείου Μεγάρου. Κοινό που απαρτιζόταν από φιλότεχνους και επιστήμονες της πόλης και όχι μόνο.

Ο Πρόεδρος της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου δικηγόρος κύριος Ανδρέας Μπρέσιακας επέδωσε στον καλλιτέχνη ειδικά κατασκευασμένη αναμνηστική πλακέτα, ενώ τον συνεχάρη και τον ευχαρίστησε για την παρουσία του στην εκδήλωση της Σχολής Τοπικής Ιστορίας και Πολιτισμού «Αθανάσιος Παλιούρας».

Πολλοί φιλότεχνοι Αγρινιώτες παρέμειναν στην αίθουσα και περίμεναν την σειρά τους υπομονετικά για να σφίξουν το χέρι του Γιώργου Σταθόπουλου, να φωτογραφηθούν μαζί του και να ανταλλάξουν λίγα λόγια.

Στην εκδήλωση μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν ο Διοικητή του Τμήματος Τροχαίας Αγρινίου Αστυνόμος Α’ Αλέξιος Αντωνίου, η κυρία Κωνσταντίνα Κατσαρή Περιφερειακή Σύμβουλος Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, ο Πρόεδρος της ΓΕΑ κύριος Ανδρέας Μπρέσιακας, ο κύριος Ανδρέας Σκαρτσάρης υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της ΓΕΑ, ο κύριος Χρήστος Γαρουφαλής Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης Αγρινίου, ο κύριος Θέμης Γαμβρούλης Πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου «Ορφέα», ο κύριος Γεώργιος Γιαννούτσος του Μηχανολογικού γραφείου Αγρινίου, ο κύριος Χρήστος Θετάκης πρώην Πρόεδρος της ΓΕΑ και μέλος του Δ.Σ. ο οποίος έκανε την προβολή εικόνων και βίντεο, ο πρώην πρόεδρος της ΓΕΑ κύριος Λεωνίδας Υφαντής, οι κυρίες Ελένη Ματσέλου, Σοφία Παπακωνσταντίνου, Αλεξάνδρα Χρήστου, Ρούλα Καραγεώργου της Σχολής τοπικής ιστορίας, ο Αγρινιώτης γλύπτης Ευάγγελος Τύμπας, ο συλλέκτης κύριος Θανάσης Μιχαηλίδης, η Αντιπρόεδρος της Ιστορικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας καθηγήτρια ξένων γλωσσών κυρία Μαίρη Τσιχριτζή-Βαϊνά, η ιατρός ΩΡΛ κυρία Άννα Στάππα, η παθολόγος κυρία Χρύσα Κατσαρή, ο Νευρολόγος κύριος Κωνσταντίνος Μπίσσας με την σύζυγό του, η γιατρός κυρία Μαρία Τικιστίρμα, ο κύριος Γρηγόρης Βασιλόπουλος μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Αιτωλ/νίας, ο δικηγόρος κύριος Ευθύμιος Σιδέρης με την σύζυγό του, ο κύριος Νώντας Τάνταρος πρώην Διευθυντής ΕΛΕΟΑΠ, και πολλοί άλλοι Αγρινιώτες και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής.